Think pink

De meest gekende slogan die wordt gelinkt aan een minder positieve ervaring. Tenzij je bij pink net als ik meteen denkt aan rosé. Maar dat is in dit geval niet meteen de pink waarover het gaat 😉  Neen, de ’think pink’ leuze is er helaas eentje die uitgaat van ‘kom op tegen kanker’. En laat ons stellen dat sensibilisering hieromtrent écht belangrijk is. En er geen betere dag is dan de ‘Dag Tegen Kanker’ om dit toch even in de kijker te plaatsen…

Dit is geen ‘slecht-nieuws-blogbericht’. Integendeel. Wel eentje die omschrijft hoe er soms een plotse onzekerheid kan ontstaan, die je meeneemt op een mega rollercoaster. Want dat was enkele weken geleden het geval. En mede ook de oorzaak (naast een drukke zomervakantie) voor het feit dat het hier even wat stiller was. Want als je een klein knobbeltje ontdekt in jouw borst, dan kom je plots terecht in een mega onzeker parcours tot er meer duidelijkheid is. En dat parcours van al dan niet kanker duurt dus echt wel enkele dagen tot weken…

Ik ontdekte het op een gek moment. Want ik ben niet het type dat voelt of checkt of er onregelmatigheden zijn in mijn borst. Voortaan dus wel, en laat dit een warme oproep zijn naar al onze vrouwelijke medemensen om dit effectief ook te doen. Een klein knobbeltje in de linkerborst. Ik maakte een afspraak bij de gynaecoloog, maar maakte me helemaal geen zorgen. En dan komt er plots de storm van een mammografie, echo, punctie en ontzetten veel emoties op je af. En sta je stil bij het feit dat het tij soms sneller kan keren dan dat je zelf kan bedenken. Carpe diem, dat is wat op dat moment door je hoofd gaat…. Het piekeren start non-stop, en hoewel er nog steeds evenveel kans is op goed als slechts nieuws, het doemdenken neemt het over (en dan vooral tijdens de donkerste uren) en zet je hele emotionele ‘zijn’ op zijn kop.

Je voelt je plots helemaal alleen, en het gekke is dat ik net ontzettend gesteund werd door vriendinnen en familie die even hard mee duimden als ikzelf. Lieve berichten, telefoontjes, een bos bloemen, kaartjes. En toch neemt die onzekerheid de bovenhand. Exact tien dagen later kwam het verlossende nieuws, en bleek het een ok vet-lipoom te zijn. Nog nooit zo tevreden geweest met vet, en dus knalden we een fles rosé om dit te vieren!

Maar, het heeft me wel aan het denken gezet. Ik heb zoveel liefde voor iedereen die wel al door deze rim-ram aan onzekerheden ging en door een hele periode van behandeling. Met soms goed nieuws en een goede afloop. Maar soms ook minder goed nieuws of zelfs een afscheid. Dus laat ons elkaar een extra warm hart toedragen. En een steun zijn voor hij/zij die minder goed nieuws krijgt.

Pluk de dag. Iedere dag opnieuw. Neem iedere straal zon in je op, plan de leukste dingen. Want die berg strijk kan echt wel wachten. Net als poetsen of een hoge toren aan vuile was. Want samen de mooiste herinneringen maken, dat draag je voor eeuwig mee in je hart. Gouden randen en pure liefde!

Voortaan doneer ik jaarlijks een bijdrage aan het ‘Kom op tegen kanker‘- fonds. Giften worden gebruikt in onderzoek naar behandelingen en bestrijdingen. Belangrijker dan ooit. Helaas worden we hier allemaal (heel erg dichtbij of wat verderop) ooit mee geconfronteerd. Er lopen ook verschillende acties op jaarbasis (zoals de gekende plantjes die je kan kopen) en je kan je zelfs inzetten als vrijwilliger. Stof tot nadenken. Stof dat effectief een wereld van verschil maakt…