Sorry dat je soms even moet wachten omdat de peuter in huis nu eenmaal luider gilt dan jou. Omdat jij je nauwelijks laat horen, zelfs wanneer je een beetje triestig bent.
Ook al laat je je pruillipje zien, twee minuutjes later lach je me alweer toe als de vrolijke baby die je bent. Soms moet je even wachten tot ik je broertje, die het even wat moeilijk heeft in zijn peuter puberteit, heb getroost. En dat doe je, om me weer toe te lachen zodra ik bij je kom.
Je bekijkt het allemaal vanop een afstandje. Die luid gillende kleuter, je grotere broers die je proberen doen lachen. Je kijkt en kijkt de wereld rond met je mooie grote baby oogjes. Soms vraag ik me af wat je allemaal denkt. Kan je zelfs al denken zo klein, en als je denkt hoe ziet dat er dan uit.
Soms word ik zelf ook een beetje triestig als ik je zo snel zie groeien. Want voor je het weet zijn die momentjes met jou voorbij. De momenten waarop je steeds mijn hand vastgrijpt tijdens het voeden. Alsof je vraagt om je nooit meer los te laten. Of wanneer je me aankijkt tot recht in mijn hart. Misschien kan jij wel voelen wat ik denk. Zou je weten hoeveel ik nu al van je hou. Dat dat alleen nog maar zal groeien en groeien. Dat mijn hart bijna explodeert van liefde als ik naar jou en je broers kijk.
Ik wou dat ik een pauzeknop had. Of zelfs even de tijd kon terugspoelen, en het nog eens helemaal opnieuw kon beleven met jou.
Ze zeggen wel eens dat dromen uitkomen. En ik weet dat het waar is als ik naar je kijk.
Ik zou je liefst de hele dag dicht bij me dragen. Alleen jij en ik. Ons even wentelen in het moment dat je nog zo klein tegen me aan ligt.
Trui August & Jackson: Zara
Trui Carina: Only
